yas kabod

روایت عجیب و غریبى از حضرت رسول ـ صلّى اللّه علیه وآله وسلّم ـ نقل كرده اند كه:

« أَلا أُخْبِـــرُكُمْ [أُنَبِّـؤُكُمْ] بِـدآئِكُـمْ مِنْ دَوآئِكُـمْ؟ دَآؤُكُـمُ الذُّنُـوبُ، وَ دَوآؤُكُـمُ الإِْسْتِغْفارُ. » 1

آیا درد و درمان شما را به شما خبر ندهم؟ درد شما گناهان، و دوا و درمانتان استغفار است.

یعنى: سرت درد مى كند،« دوآؤُكُمُ الإِْسْتِغْفارُ. »؛ پایت درد مى گیرد، دواى آن استغفار است؛

گوش و دندان درد مى كند، « دوآؤُكُمُ الإِْسْتِغْفارُ. » و…

یعنى یك نسخه براى درمان همه ى دردها!

آیت الله بهجت رحمه الله علیه

حضرت موسی (ع) در راه طور سینا بود، در بین راه کسی به حضرت التماس کرد

و گفت من گناه بدی کرده ام، از خدا بخواه که از من بگذرد؛

سپس گناهی که مرتکب شده بود را به حضرت موسی گفت.

حضرت به خداوند گفت: این بنده از تو پوزش می طلبد،

او را مشمول رحمت و مغفرتت قرار بده! از جانب خداوند خطاب رسید که من او را بخشیدم،

ولی به او بگو که من از او یک گلایه دارم،

چرا این مطلب را به تو گفت که تو مطلع شوی و هر وقت تو را ببیند، از تو خجالت بکشد؟!

من نمیخواهم بنده من از کسی خجالت بکشد…

هیچکس نتوانسته است “غافرالذنب” و “رحمه للعالمین” بودنِ خداوند را درک کند؛

وقتی میگویی أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ رَبِّي وَ أَتُوبُ إِلَيْه و استغفار میکنی،

به مقام غفاریّتِ خداوند پناه میبری، حتّی نیازی نیست که بگوییم أَسْتَغْفِرُ اللَّه؛ همینکه خدا ببیند

ما در دلمان پشیمان و خجالت زده هستیم، رحمت و غفران خود را شامل حال ما میکند.

امام صادق (ع) می فرماید: “هیچ بندهای نیست که گناهی کرده باشد و پشیمان شده باشد،

مگر اینکه خدا او را قبل از آنکه بگوید أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ رَبِّي وَ أَتُوبُ إِلَيْه میآمرزد.".

..ما پروردگارمان را نشناخته ایم!

آیت الله مجتبی تهرانی

ﺍﻣﺎﻡ ﻋﻠﯽ (ﻉ) ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ: ﭼﺮﺍ ﺍﻭ ﺭﺍ ﮐﺸﺘﯽ؟

ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﻋﺮﺽ ﮐﺮﺩ : ﻣﻦ ﭼﻮﭘﺎﻥ ﺷﺘﺮ ﻭ ﺑﺰ ﻭ … ﻫﺴﺘﻢ.

ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺷﺘﺮﻫﺎﻳﻢ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺩﺭﺧﺘﯽ ﺍﺯ ﺯﻣﻴﻦ ﭘﺪﺭ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﮐﺮﺩ،

ﭘﺪﺭﺷﺎﻥ ﺷﺘﺮ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺳﻨﮓ ﺯﺩ ﻭ ﺷﺘﺮ ﻣﺮﺩ،

ﻭ ﻣﻦ ﻫﻤﺎﻥ ﺳﻨﮓ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻢ ﻭ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺑﻪ ﭘﺪﺭﺷﺎﻥ ﺿﺮﺑﻪ ﺯﺩﻡ ﻭ ﺍﻭ ﻣﺮﺩ.

ﺍﻣﺎﻡ ﻋﻠﯽ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ : ﺑﺮ ﺗﻮ ﺣﺪ ﺭﺍ ﺍﺟﺮﺍ ﻣﻴﮑﻨﻢ .

ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﮔﻔﺖ : ﺳﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﻬﻠﺖ ﺩﻫﻴﺪ.

ﭘﺪﺭﻡ ﻣﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﮐﻮﭼﮑﻢ ﮔﻨﺠﯽ ﺑﺠﺎ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﭘﺲ ﺍﮔﺮ ﻣﺮﺍ ﺑﮑﺸﻴﺪ ﺁﻥ ﮔﻨﺞ ﺗﺒﺎﻩ ﻣﻴﺸﻪ،

ﻭ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﺮﺍﺩﺭﻡ ﻫﻢ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺗﺒﺎﻩ ﻣﻴﺸﻮﺩ . ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﻮﻣﻨﯿﻦ علیه السلام ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ :

ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺿﻤﺎﻧﺖ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﻴﮑﻨﺪ؟ ﻣﺮﺩ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺩ.

ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ(ع) ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ : ﺍﯼ ﺍﺑﺎﺫﺭ ﺁﻳﺎ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺩ ﺭﺍ ﺿﻤﺎﻧﺖ ﻣﻴﮑﻨﯽ؟ ﺍﺑﻮﺫﺭ ﻋﺮﺽ ﮐﺮﺩ : ﺑﻠﻪ.

ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺗﻮ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﻤﻴﺸﻨﺎﺳﯽ ﻭ ﺍﮔﺮ ﻓﺮﺍﺭ ﮐﻨﺪ ﺣﺪ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺍﺟﺮﺍ ﻣﻴﮑﻨﻢ !

ﺍﺑﻮﺫﺭ ﻋﺮﺽ ﮐﺮﺩ: ﻣﻦ ﺿﻤﺎﻧﺘﺶ ﻣﻴﮑﻨﻢ ﻳﺎ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ . ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺳﭙﺮﯼ ﺷﺪ ﺭﻭﺯ ﺍﻭﻝ ﻭ ﺩﻭﻡ ﻭ ﺳﻮﻡ …

ﻭ ﻫﻤﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﺍﺑﺎﺫﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺍﻭ ﺣﺪ ﺍﺟﺮﺍ ﻧﺸﻮﺩ …

ﺍﻧﺪﮐﯽ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﺫﺍﻥ ﻣﻐﺮﺏ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﺁﻣﺪ .ﻭ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻴ ﮑﻪ ﺧﻴﻠﯽ ﺧﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ،

در برابر ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﻋﺮﺽ ﮐﺮﺩ : ﮔﻨﺞ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭﻡ ﺩﺍﺩﻡ

ﻭ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺯﻳﺮ ﺩﺳﺘﺎﻧﺖ ﻫﺴﺘﻢ ﺗﺎ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺣﺪ ﺭﺍ ﺟﺎﺭﯼ ﮐﻨﯽ. ﺍﻣﺎﻡ ﻋﻠﯽ(ع) ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ :

ﭼﻪ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﺑﺮﮔﺮﺩﯼ ﺩﺭ ﺣﺎﻟي ﮑﻪ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﺴﺘﯽ ﻓﺮﺍﺭ ﮐﻨﯽ؟

ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﮔﻔﺖ : ﺗﺮﺳﻴﺪﻡ ﮐﻪ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ “ﻭﻓﺎﯼ ﺑﻪ ﻋﻬﺪ ” ﺍﺯ ﺑﻴﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﻓﺖ …

ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﻮﻧﻴﻦ ﺍﺯ ﺍﺑﺎﺫﺭ ﺳﻮﺍﻝ ﮐﺮﺩ : ﭼﺮﺍ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺿﻤﺎﻧﺖ ﮐﺮﺩﯼ؟

ﺍﺑﻮﺫﺭ ﮔﻔﺖ: ﺗﺮﺳﻴﺪﻡ ﮐﻪ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ ” ﺧﯿﺮ ﺭﺳﺎﻧﯽ ﻭ ﺧﻮﺑﯽ ” ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﻓﺖ …

ﺍﻭﻻﺩ ﻣﻘﺘﻮﻝ ﻣﺘﺄﺛﺮ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﮔﻔﺘﻨﺪ : ﻣﺎ ﺍﺯ ﺍﻭ ﮔﺬﺷﺘﻴﻢ …

ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﭼﺮﺍ؟ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﻣﻴﺘﺮﺳﻴﻢ ﮐﻪ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ ” ﺑﺨﺸﺶ ﻭ ﮔﺬﺷﺖ ” ﺍﺯ ﺑﻴﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﻓﺖ …

و ﻣﻦ ﺍﻳﻦ ﭘﻴﺎﻡ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻤﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻡ ﺗﺎ ﻧﮕﻮﻳﻨﺪ “ﺩﻋﻮﺕ ﺑﻪ ﺧﻴﺮ ” ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﻓﺖ.

خدایا به عزت و مقام مولا امیرالمومنین امام علی( ع) چنان کن سرانجام کار تو خشنود باشی و ما رستگار.

سفارش‌ مى‌كنم به خواندن سوره «یس» بعد از نماز صبح هرروز یك‌مرتبه،

سوره «نباء» (عم یتسائلون) بعد از نماز ظهر،

سوره «عصر» بعد از نماز عصر،

سوره «واقعه» بعد از نماز مغرب و

سوره «الملك» بعد از نماز عشاء؛

و تأكید ‌می‌كنم بر مداومت كردن به آنچه یادآور شدم،

زیرا من شخصاً روایت‌ مى‌كنم این روش را از استادان بزرگوار خود، و بارها نیز تجربه آموخته‌‌ام.

حضرت آیت‌الله مرعشی‌ نجفی

دو محور عمده در خطبه فدکیه وجود دارد که آن‌ها را عرض می‌کنم. نخستین محور، موضوع عفاف و حیا است. حضرت در این خطبه به حضور زن در جامعه و چگونگی و کیفیت آن نیز اشاره کرده‌اند. حیا و عفافی که حضرت زهرا (س) در مدینه از خودشان بروز دادند، در کربلا نیز خاندان امام حسین (ع) داشتند. حضرت زهرا (س) همیشه 7 حجاب داشتند و در کربلا هم حضرت زینب (س) همانند مادرشان بودند.

دومین درس خطبه فدکیه بحث ایثار صدیقه طاهره (س) است. جا دارد که امیرالمومنین (ع) به عنوان سرپرست خانواده‌ای که حقی از آن ضایع شده است، برود و سخنرانی کند؛ علی (ع) مرد خانه بود اما چرا حضرت زهرا (س) خطبه خواندند؟ زیرا شرایط خفقان طوری بود که مادر ما احساس می‌کردند که اگر حضرت علی (ع) سخنرانی کند، جانش در خطر می‌افتد. این یکی از فداکاری‌های حضرت زهرا (س) بود.

خطبه فدکیه حضرت زهرا (س) در همه زمینه‌ها کارآمد است. انتخابات نزدیک است. کدام نامزد حاضر است که ایثار کند و کنار بکشد؟ خیلی‌ از نامزدها بالای بنرهای تبلیغاتی خود جمله «السلام علیک ایتها الصدیقه الشهیده» را می‌آورند اما چه مقدار حاضر هستند که کنار بروند و راه مجلس را برای فاطمی‌ها باز کنند؟ شعار خوب است اما شعور بهتر است.

چه ایرادی دارد که پژوهش کنید و کتاب مرام فاطمی را منتشر کنید؟ اگر شما پژوهش نکنید، کسانی به دنبال این کار می‌روند که شایسته نیستند و ماجرا را تحریف می‌کنند. وقتی در مسجد بر حضرت علی (ع) شمشیر کشیدند، سلمان می‌گوید که زهرا (س) نفرین نکرد بلکه تهدید کرد و مفسر اهل سنت هم نقل می‌کند که ستون‌های مسجد به اندازه‌ای که یک انسان از زیر آن عبور کند، بالا آمدند.